Kína í dag

kína í dag er svo langt frá markmiðum maó gamla.  það er í raun fyndið að hugsa til þess að maó vildi að allir kínverjar yrðu fátækir með sér.  en maó´ismi er enn við lýði í fátækri löndum heims s.s. nepal.  mao mundi örugglega snúa sér í tvo eða þrjá hringi í gröfinni sinni ef hann vissi hvert kína væri komið í dag.

kína er gríðarlega tvískipt land.  gríðarlega ríkt fólk og gríðarlega fátækt fólk.  kommúnistaflokkurinn hefur verið frá dauða mao að reina að byggja upp velsæld í kína.  þeir eru komnir ansi langt og á næstu áratugum sigla þeir óbærilega hratt framm úr vesturveldunum. 

hin raunverulegu völd í kína eru ekki í ríkistjórninni.  þau eru heldur ekki bundin við hóp manna sem situr fyrir ofan ríkisstjórnina eins og var í sovétríkjunum.  völdin eru hjá stórfyrirtækjunum, sveitastjórnunum og efnameira fólki í landinu.  hringir þetta einvherjum bjöllum.....já kína er komið langleiðina í að verða fullkomnað kapitaliskt land.  nema hvað að þeir gera þetta á sinn hátt.  fara sér rólega þannig að þeir geti aðlagast öllum breitingum á undan erlendum stórfyrirtækjum. 

það er engin tilviljun að í síðustu heimskókn formanns kommúnistaflokksins til bandaríkjanna að þá eiddi hann mun meiri tíma í að skoða fyrirtæki sem hafa tengsl við kínversk fyrirtæki, og fyrirtæki sem kína gæti nýtt sér í framtíðinni eins og microsoft, en en hann eiddi í forseta bandaríkjanna.  bush fékk aðeins að hitta ju hinato (minnir mig að hann heitir) einu sinni.  kínverjar hafa lítinn sem engan áhuga á bandaríkjunum sem lýðveldi.  þeir eru með hugann við sinn öra vöxt.  þeir líta sem svo á að þeim vanhagar ekkert frá landi eins og bandaríkin, síst af öllu lýðræði.

Barneignalögin skapa spennu á milli stétta í Kína